Nekada davno, Bora Đorđević i Đorđe Balašević su bili u istom bendu. I zaista, samo ljudi koji su nekad bili prijatelji mogu da se prepucavaju kao što oni rade.Tihi rat između Bore Đordevića, frontmena Riblje čorbe, i Đorda Balaševića nedavno je ponovo postao aktuelan. Zapravo s izlaskom Borine nove zbirke pjesama, za koju je dobio i nagradu “Ivo Andrić”. Predstavljajući knjigu u jednoj emisiji, Bora je, na opšte oduševljenje žute štampe, izabrao da pročita baš onu pjesmu u kojoj pominje Balaševića:
“Ne smem po njima da uriniram jer me oni neizmerno vole, u suprotnom draži će im biti Đole. A on od svoje Olivere niti piša, niti sere”…
Ubrzo mu je Balašević uzvratio na svom beogradskom koncertu, kad je konstatovao: “Moj nekadašnji kolega iz benda za Novu godinu nastupa kao predgrupa Aci Lukasu”.
Za eventualne neupućene, Đole je mislio na bend Rani Mraz koji je on osnovao 1977. godine. Sljedeće godine, grupi su se, kao bivši članovi grupe Suncokret, priključili Bora Đorđević i Bilja Krstić i kompletirali najpoznatiju postavu Ranog Mraza – koja je, doduše, istrajala tek mjesec i po dana. Napravili su bum s pjsmom “Računajte na nas”, a zatim snimili “Oprosti mi Katrin” i “Život je more” i zauvijek se razišli. Bora je napustio bend.Danas, 40 godina kasnije, obojica su nezamjenljive figure na našoj sceni, ali potpuno nespojive – različitog senzibiliteta i kao muzičari i kao pjesnici, različitih političkih stavova i opredeljenja, različitog shvatanja života… Možda nikad nećemo saznati gdje je prvo puklo te davne 1978. godine, ali – svima nam je jasno zašto.
“…Melanholični Lala i žestoki Čačanin nikako nisu mogli da spoje svoje talente, već je svako otišao na svoju stranu… Iako se obojica sada vade da ni tada nisu mogli da se gledaju ni kad spavaju, a kamoli da sviraju zajedno, reč je zapravo o dve veličine koje nisu mogle da obitavaju u istom bendu”, napisao je u aktuelnom broju Nedeljnika, Aleksandar Apostolovski, zaključivši: “Sukob Bore i Đoleta je zato zabavan, jer čovek koji je napisao ‘Lepu protinu kći’, unapred je amnestiran od svake gluposti koju učini. I za čoveka koji napiše ‘Pogledaj dom svoj, anđele’, važi isto…”
Ne znamo da li baš možemo da se složimo s tim, ali, čini nam se da ispod svih tih gluposti u sukobu Bore i Đoleta ipak postoji određeno poštovanje.Kad je Đorđević nedavno primio Andrićevu nagradu, pogađate koga je u svom govoru spomenuo među prvima?
“Možda ja stvarno ne zaslužujem ovu nagradu. Nagrada jeste zajednička. Zaslužuje, pre svih, rodonačelnik ovog žanra Arsen Dedić, pa i Balašević sa `hrvatskog govornog područja`, Šobić koji se prerano povukao, pa sve do mladog Marčela, pred kojim je blistava karijera. Sticajem okolnosti, nagradu sam dobio ja”, rekao je Bora. A vi, čitajte između redova…
