Gdje god da bi se pojavila zanosna Nataša Lučanin izdvajala se nevjerovatnom ljepotom. “Ima li ljepše Beograđanke?”, pričalo se za njom. A odgovor je bio jedan: “Nema!”.
Nataša se rodila u Beogradu, 16. avhusta 1965. godine. Krasila ju je efektna ljepota i onaj neopipljivi, ali izuzetno jak seksepil. I naravno, ništa od toga ne bi djelovalo tako jako na publiku, da nije bilo njenog glumačkog talenta, piše magazin Žena.rs.
Glumom je počela da se bavi krajem osamdesetih godina, bilo je to u filmu “Mis”. A onda su se redali naslovi: “Lijepe žene prolaze kroz grad”, “Lovac protiv topa”, “Telefonomanija”, “Specijalna redakcija”, pomenuti film Srđana Dragojevića “Mi nismo anđeli”, “Crno bombarder” u kojem je igrala Tanju, serija “Policajac sa Petlovog brda” gdje je bila Anđela, kultno ostvarenje Dragojevića “Lepa sela lepo gore” u kojem je glumila bolničarku.
Svaka njena uloga je dobro zapamćena. Sjetimo se one iz hita iz 1992. “Mi nismo anđeli” stavila je Koja na slatke muke, kada je neodoljivo lijepa ušetala u kafić.
“Da li si ikada vodio ljubav na podijumu za igru?”, pitala ga je.
Samo on zna koliko je bilo teško ostati postojan i ne pokleknuti njenim čarima, a sve kako bi ostao vjeran simpatičnoj Marini, budućoj mami njegovog djeteta.
U svakom glumačkom izazovu pokazala je moć svoje ljepote, a nedavno se pojavila na Instagram profilu svoje sestre. I danas je njeno ime sinonim za ljepotu.
